اینها را مینویسم برای کسانی که نمیدانند و شاید روزی بفهمند و امیدوارم که آنروز نیاید!
من برای ادای شهادت خواسته شدم و طبق شرع و قانون، باید آنچه میدانستم بیان میکردم.
وَلاَ یَأْبَ الشُّهَدَاء إِذَا مَا دُعُواْ
لاَ تَکْتُمُواْ الشَّهَادَةَ وَمَن یَکْتُمْهَا فَإِنَّهُ آثِمٌ قَلْبُهُ وَاللّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ عَلِیمٌ
حالا اگر کسی به خاطر افشای اعمال زشت و ناجوانمردانهاش، احساس ناراحتی میکند، باید در رفع اشتباهاتش تلاش کند نه اینکه با دروغ و تهمت، در منجلابی که خود ساخته، بیشتر فرو رود.
این نوشته به منزله هُشدار هم هست که بیش از دو سال است در حد توان، دندان بر جگر گذاشته و در حغظ آبروی بندگان خدا، حرفهایی فریاد کردنی را مثل دانههای درشت و زهرآلود در دل نگهداشتهام. هر چه هم تا به حال به معدودی از افراد گفته شده، نتیجه دست و پا زدنهای خودش بوده که من و دیگران را ناگزیر کرده است. اما هر چه بیشتر به اتهام و دروغ بپردازد، ما ناگزیرتر از بیان حقیقت به این و آن خواهیم بود تا خود را از موضع تهمت دور نگه داریم و بسا روزی برسد که هیچ راهی در پیش رو برایش باقی نماند. آنگاه خودکرده را تدبیر نیست !
کلمات کلیدی:
ساخته شده توسط Rodrigo ترجمه شده
به پارسی بلاگ توسط تیم پارسی بلاگ.